Кантрисајд – ранч со коњи, хипотерапија, реупотреба, рециклажа, компост од храна и најново – биохумус од коњски лепешки

645

„Коњите пасат, јас сум заспала на сонце, сега видов дека сте ми пишале“, беше првата реченица што ми ја напиша мојата соговорничка Марија Дибиаџио. Се разбира, заспивањето на сонце не е единственото нешто што таа го прави на својот ранч во општина Ранковце. Напротив, прави многу нешта, меѓу кои и чистење на шталите, па нејзината мајка често знае да ѝ каже: „Ќерко, место да живееш како госпоѓа во Њујорк, ти мирисаш на штала“!

За ранчот и за Марија Дибиаџио дознав откако го видов нејзиното име меѓу говорничките на претстојната конференција „Хероини во туризмот“ (асоцијација која го охрабрува и поттикнува женското претприемништво преку призмата на туризмот) каде што беше најавена како основач на The Countryside Retreat, ранч во општина Ранковце, во непосредна близина на магистралниот пат кон Крива Паланка.

Ја најдов на Фејсбук, ѝ пишав, а таа ми одговори после 1-2 часа:  Извинете, коњите пасат, јас сум заспала на сонце, сега видов. Клучната реченица поради која веднаш посакав да се најдам на нејзино место или барем да ја запознаам жената која ја има привилегијата да заспива на сонце, додека нејзините коњи пасат трева. Како што подоцна ми објасни Марија, тоа секако не е единственото нешто што таа го прави на својот ранч. Напротив, прави толку многу нешта, меѓу кои и тимарење на коњите и чистење на шталите, што нејзината мајка често знае да ѝ каже: „Ќерко, место да живееш како госпоѓа во Њујорк, ти мирисаш на штала“!

А зошто во Њујорк?! Па затоа што Марија веќе 10 години живее токму на таа релација Њујорк – село Опила, општина Ранковце.

Со Марија се најдовме во градскиот парк  во Скопје, каде што беше дојдена за да гостува на една од скопските телевизии и потоа, како што обично бидува кога разговорот се води во живо, од еден муабет до друг, заклучивме дека ако треба да раскажеме сѐ за неа, ќе треба да напишеме не еден текст, туку цела книга.

Затоа, накусо, Марија е родена во Крива Паланка во 1984.година, како што вели,  чернобилска генерација. Како студентка (завршила на факултетот за физичка култура) заминала на ворк енд травел во Америка. Не ѝ се допаднало, но ѝ дала втора шанса на Америка, а таа неа – нов правец во животот.

Почнала бизнис со продажба на своја линија на спортска облека која како спортистка која трча на маратони, јава коњи, вози велосипед,  ја испробувала прво на себе. Слоганот на линијата за спортска облека на Марија гласи „Stay Different“ (Остани различен), а таа го прави токму тоа, останува различна во сѐ што прави и во приватниот и во деловниот живот.

На пример, различна е по тоа што пред 10 години, после само три месеци врска, се омажила за својот сопруг Маурисио Дибиаџо, кој е дизајнер на накит за Живанши, а наместо свадба, направила цел бизнис план за тоа како ќе ги вложи парите кои инаку би ги потрошиле за свадба, за отпочнување на сопствен бизнис. Токму оној од почетокот на приказната –  креирање и продажба на спортска облека.

Целиот текст прочитајте го на порталот „Мајка и дете“.