Постојат две главни причини зошто рецептите препорачуваат испирање на гравот од конзерва пред да го додадете во јадењето.
Користењето варен наут или конзервиран грав е одличен начин кога сакате да направите брз ручек или вечера и немате време да ги киснете сувите зрна со часови.
Рецептите обично велат да го исплакнете конзервираниот грав или наут под млаз вода, да го исцедите, а потоа да го додадете во јадењето.
Индустриски произведените конзервирани мешунки се конзервираат во сопствената течност од варењето, позната и како аквафаба.
Не ја фрлајте аквафабата во ѓубре или во мијалник. Оваа течност има најразлични намени во последните десет години – може да се користи како замена за изматени белки од јајца во колачи и креми, може да биде врзувачка смеса за подготовка на вегански бургери или може да се користи како емулгатор за правење мајонез без додавање јајца.
Оваа желатинозна течност е исто така добра идеја кога сакате да згуснете супи, чорби и варива.
Постојат две главни причини зошто рецептите препорачуваат плакнење на конзервираниот грав пред да го додадете во јадење. Добар дел од производите на пазарот содржат голема количина сол, па затоа се препорачува да ја отстраните со плакнење пред да го додадете во јадењето. Ако имате конзерва грав со ниска содржина на натриум, тогаш ова не е проблем.
Важно е да се има предвид дека неисплакнатиот грав има лигава текстура (а понекогаш и метален вкус) што нема да оди добро со секое јадење – на пример, во салата, вегетаријански бургер или крцкав пржен оброк.
При подготовка на јадења каде што е важно да се обрне внимание на количината на влага, најдобро би било добро да се исцеди одредена мешунка од аквафабата – зачувајте ја аквафабата за друг оброк, а остатокот исплакнете го, исушете го и дури потоа додадете го во посакуваното јадење.
Трета и помалку честа причина за плакнење на грав е надуеноста – некои луѓе забележале дека плакнењето на конзервираниот грав го намалува создавањето гасови.