Се сеќавате на оние сликовници за Марика? Марика патува со авион, Марика прави ова, Марика прави она…Епа во оваа приказна Марика е Иларија која викендов, на саемот за домашни производи за првпат проба мармалад од шипки. И толку! Беше тоа љубов на прво вкусување
Мирјана и Бранко Ангелески се брачна двојка неуморни пензионери кои немаат ниту минута време за денгубење. Неоти мораат, ама велат, не им се седи без работа. Но, не е само тоа. Тие го произведуваат најубавиот мармалад од шипки и други производи, како слатко од капини,
паста од глог, ем благо ем луто, сокови од шипки и капини, сите природни, од убави и чисти производи набрани од Бабуна и „спакувани“ во производи поради кои луѓето постојано ги бараат, па сега и да сакаат – нема назад.
Најпрвин мармаладот од шипки почнале да го прават за себе и за своите деца и внуци, а потоа ги
зафатил бранот, па од една манифестација за домашни производи до друга, набргу станале и
членови на Слоу фуд и почнале малку посериозно со производството, па сега се редовни на сите манифестации посветени на негувањето на традиционалните рецепти и подготовка на храна.
Така беше и на настанот овој викенд во Дајмонд Мол, наречен „Хармонија на македонски вкусови“.
И сосема случајно, додека ние од „Арт кујна“ бевме таму да разгледаме што имаат ново нашите стари пријатели од Слоу фуд, бевме сведоци на една убава средба и љубов на прв поглед, помеѓу
малечката Иларија и госпоѓа Мирјана, поточно, помеѓу Иларија и мармаладот од шипки.
Веќе застаната на свои нозе, малата Иларија која пред еден месец наполнила 1 година, „ги шеташе“
своите родители помеѓу изложувачите, па вниманието ѝ го привлекоа токму тегличките изложени на штандот на Мирјана и Бранко. Иако нејзината мајка се двоумеше околу пробувањето на
мармаладот, со оглед на возраста на Иларија, откако ѝ објаснија дека се тоа домашни производи
без конзерванси, со плодови од чистите планински предели на Бабуна, направени по семејни
рецепти пренесувани од генерација на генерација, но и со дозвола за продажба од Агенцијата за
храна и ветеринарство, се кандиса за пробување. А кога Иларија само еднаш лизна од лажичката, веќе немаше назад.
„Не се грижи, шипките се од Бабуна, а мармаладот го правиме на стар, традиционален начин. Прво
се мијат шипките, па ги омекнуваме на пареа, а потоа одат низ 4 преси, па на варење. И да знаеш,
шипките се единственото овошје кое и со термичка преработка не го губи витаминот Ц, а тие се
полни со витамин Ц“, ѝ објасни Мирјана на младата мајка која од почеток беше малку загрижена
поради дегустацијата на Иларија, но потоа, не ѝ преостана друго освен да му каже на сопругот:
„ајде, земај една тегла за дома“.
А вкусовите на традиционално подготвените производи, без додатоци и конзерванси, е сѐ поголем,
па како што вели и госпоѓа Мирјана, најубавиот дел и она што најмногу ја забавува на овие саеми е
оној момент кога луѓето ќе ја пробаат првата лажичка од мармаладот или од некое од нивните
слатка.
„Секогаш ги гледам во очи и најголем мерак ми е кога тие веднаш откако ќе вкусат, ќе ги рашират
ширум и ќе кажат дека е тоа вкусот кој ги потсетува на детството. Некои ги потсетува на она што го
подготвувала баба им, некогаш мајка им, но сите до еден го велат истото: Да, тоа се вкусовите на
нашето детство“, вели Мирјана.
Како и да е, се сеќавате на оние сликовници за Марика? Марика лета со авион, Марика прави ова,
Марика прави она…Епа во оваа приказна Иларија беше Марика, Марика која за првпат пробува
мармалад од шипки.