Никнатите компири укажуваат на зголемено количество на штетното алкалоидно соединение соланин, но со лукот и кромидот приказната е поинаква…
Лукот се смета за природен антибиотик и зајакнувач на имунитетот, а има и низа корисни ефекти врз организмот. Но, што да се прави со него ако никне? Дали да го фрлиме или да го искористиме? Додека никнатиот компир укажува на поголема количина на соланин, штетно алкалоидно соединение кое служи како природен пестицид и кое е присутно во зголемени концентрации кај зелените, оштетените или никнати компири, лукот сепак се разликува.
Токсичните никулци од компир можат да предизвикаат дигестивни проблеми или главоболки, па дефинитивно треба да се отсечат, но нема потреба да се грижите за лукот. Една студија сугерира дека никнатиот лук е поздрав од обичниот лук бидејќи содржи повеќе антиоксиданти. Лукот никнува поради староста, но исто како и кромидот, и поради неправилно складирање и голема количина на влага.
Главите од кромид и лук што ги купуваме во продавница често поминуваат многу време во складиште или на полици пред да ги однесеме дома. Добрата вест е дека никулците се безбедни за јадење, но може да имаат горчлив вкус. Горчливата нота нема да биде толку изразена во варени или печени јадења, но ако ја јадете сирова, може да ви пречи.
Ако не сакате да ги јадете, можете да ги засадите и да одгледате нови главици. За да спречите никнување, чувајте ги кромидот и лукот на темно, ладно место со добра циркулација на воздухот. Добро е да знаете дека штом ќе никнат, кромидот и лукот брзо ќе почнат да скапуваат. Никогаш не ги чувајте на исто место со јаболка, круши, кајсии, праски, сливи, банани, киви или манго бидејќи овие плодови ослободуваат етилен, гас кој го забрзува зреењето.