Нема медицински докази дека грееното вино ги ублажува вирусните инфекции. Иако топлината на пијалакот може привремено да ги опушти мускулите и да даде чувство на пријатност, ова не е терапевтски, туку физички ефект, кој би го добиле и од чајот. Но, не значи дека не треба да уживате во една шолја варено вино за време на празниците
Вареното вино со арома на цимет, каранфилче и цитрус е традиционален зимски напиток во нашиот регион. Освен што е вкусно и го загрева телото, некои веруваат дека помага и при настинки.
Нутриционистката Ангелина Паиќ во разговор за хрватски портал открива дали грееното вино навистина може да помогне при настинки, колку алкохол останува по варењето и колку е ризично за постарите лица, особено за оние кои редовно користат лекови.
Почна периодот на најубавите зимски празници, што значи дека можете да го почувствувате пријатниот мирис на греено вино на сè повеќе места. Зимата е исто така и сезона на настинки, а постои и популарно верување дека грееното вино може да помогне.
Традиција, но не и лек
Нема медицински докази дека грееното вино ги ублажува вирусните инфекции. Иако топлината на пијалакот може привремено да ги опушти мускулите и да даде чувство на пријатност, ова не е терапевтски ефект. Имено, ова е физичкиот ефект на топол пијалак, кој би го добиле и од чај.
Затоа, кога станува збор за греано вино, станува збор за традиција и чувство на задоволство, а не за докажана здравствена интервенција, вели нутриционистката Паиќ.
– Нутриционистички гледано, греаното вино не е еден од пијалаците што носат значајни придобивки. Тоа е првенствено ароматизиран алкохолен пијалак. Биоактивни соединенија од цимет, каранфилче или цитрус (полифеноли, есенцијални масла) се присутни, но во концентрации кои се премногу мали за да имаат мерливо физиолошко влијание. Шеќерот дополнително ја зголемува енергетската вредност на пијалакот и на тој начин придонесува за вкупниот внес на енергија. Но, храната и пијалаците не се само „нутриенти по табела“. Исто така, постојат моменти на задоволство, социјализација и пријатност во кои ваквите пијалаци имаат своја социјална и емоционална функција – и ова е исто така дел од реален, одржлив пристап кон исхраната, вели нутриционистката.
Греано вино и лекови
Постарите лица треба да бидат внимателни кога станува збор за греано вино. Нутриционистката наведува дека причината за ова е што постарите лица го метаболизираат алкохолот побавно, се почувствителни на пад на крвниот притисок, имаат зголемен ризик од дехидрација и може да дојде до интеракција со лекови. Таа истакнува дека умерена количина, или една чаша, може да биде прифатлива за луѓе без контраиндикации, но нема специфична корист. Таа додава дека безбедноста зависи од индивидуалното здравје и терапијата. Таа, исто така, потсети што се случува при интеракција на лековите и алкохолот.
– Алкохолот може да го зголеми ефектот на антихипертензивните лекови кои го намалуваат крвниот притисок, може да го зголеми ефектот на антикоагулантите (на пр. варфарин) кои се користат за спречување на згрутчување на крвта. Алкохолот може да се меша и со хипогликемиските лекови и инсулинот, да ја зголеми седацијата во интеракција со бензодиазепини, антидепресиви, опиоиди и да влијае на метаболизмот на лековите преку ензимите на црниот дроб (CYP450). Луѓето кои се на терапија треба да се потсетат дека грееното вино е сепак алкохол, вели Паиќ.
„Мит е дека целиот алкохол испарува“
Секој знае дека зовриеното вино го испарува алкохолот, но Паиќ наведува дека е мит дека целиот алкохол испарува. Вистинскиот губиток на алкохол зависи од времето на готвење и температурата. Ако виното се загрее, но без долго вриење, останува помеѓу 70 и 85 проценти од почетниот алкохол. Дури и по 30 минути готвење, околу 25 проценти од алкохолот може да остане. Затоа нутриционистката Паиќ нагласува дека греаното вино е сè уште алкохолен пијалак. Сепак, таа нагласува дека нема смисла греаното вино да се става во категоријата добро или лошо.
– Ништо не функционира црно или бело во исхраната – важен е контекстот, количината и лицето што го консумира. Мала шолја во друштво, со празнична атмосфера и оброк за здрава личност, е едно, а сосема друго е пиењето секојдневно, во поголеми количини или кај луѓе со дијагноза кои земаат лекови – вели нутриционистката Паиќ.
Медот и шеќерот се однесуваат исто во вареното вино
Вареното вино најчесто се засладува со шеќер, но ако го замените со мед, нема да добиете „поздрава“ верзија. Паиќ објаснува дека медот содржи одредени феноли и ензими, но кога се загрева над 60 степени Целзиусови, повеќето од овие соединенија се разградуваат. Имено, во вареното вино, медот се однесува на ист начин како шеќерот, т.е. извор е на гликоза и фруктоза. Можете да додадете мед во вареното вино ако претпочитате, но тоа не носи никаква дополнителна здравствена вредност во овој контекст.
Нутриционистката го објаснува и ризикот од вареното вино за дијабетичарите.
– Тука има две клучни работи: алкохол и шеќер. Вареното вино со додаден шеќер може да предизвика побрзо зголемување на гликозата. Покрај тоа, алкохолот може да предизвика подоцнежна хипогликемија, особено ако некое лице зема одредени антидијабетични лекови.
Една мала чаша (еден децилитар), со оброк и без додаден шеќер, е генерално прифатлива за луѓе со стабилна гликемија – но никогаш на празен стомак и никогаш без проценка на својата терапија. За луѓе со слабо регулирана гликемија, невропатија, заболување на црниот дроб или бубрезите – подобро е да се избегнува, советува нутриционистката.