Заборавеното практично знаење на нашите баби повторно се откриваат на Интернет. Така, квасот за леб, под своето ново англиско име, стана вистински кулинарски деликатес.
Квасец и квас се два поими кои многумина ги мешаат, но разликата меѓу нив е важна, особено за љубителите на домашниот леб и традиционалниот начин на подготовка на квасното тесто.
Луѓето кои инспирацијата и заборавеното знаење, наместо во традицијата, ги бараат на Интернет, овој квас денес обично го нарекуваат стартер.
Што е квасец?
Квасецот е култура на квасни габи што го купуваме во продавниците во дехидрирана или свежа форма. Овие габи предизвикуваат ферментирање на тестото, создавајќи меурчиња на CO2 кои го прават тестото воздушно и меко. Квасецот стана незаменлив дел од подготовката на лебот благодарение на неговата практичност и предвидливите резултати.
Што е квас?
Од друга страна, квасот е ферментирано тесто што го користиме како квасец бидејќи содржи живи квасни габи.
Квасот се подготвува така што секој пат се одвојува мал дел од тестото и се остава настрана за следната употреба. Нашите баби го ферментирале тестото за леб на овој начин додека индустрискиот квасец не бил широко достапен. Растењето на тестото со квасец трае малку повеќе време, но резултатите се сигурни и предвидливи. Во последниве години, стана вистинско хоби да одржувате сопствен квас за печење леб.
Како да чувате квас за леб?
За да може квасот да остане жив, неопходно е да се додадат брашно и вода во него. Нашите баби немаа детални процедури бидејќи секојдневно меселе леб.
Едноставно, во сад ставале парче тесто на тој начин што тестото се преливало со масло. Садот го чувале на собна температура.
Следниот ден тоа парче квас го мешале со брашно и вода во ново тесто за леб. Кога тестото ќе нараснело, ќе одвоеле парче што ќе биде квас и ќе го ставеле во масло за следниот ден.
Ако од некоја причина им пропаднел квасот, ќе земеле парче од соседите и лебот ќе продолжел да се прави.
Денес, домаќинките кои не месат леб секој ден, чуваат квас во тегли во фрижидер, а секоја има своја разработена процедура за негово активирање. Повеќето од нив го вадат квасот на собна температура претходниот ден, го мешаат со малку брашно, вода и шеќер за да го „нахранат“ и го оставаат да ферментира до употреба.
Ако квасот што се чува во фрижидер нема да се користи долго време за ферментирање на лебот, треба да се „храни“ најмалку еднаш неделно со свежо брашно и вода за да се одржи во живот.