Забрзаното конзумирање на храна со минимално џвакање не само што го отежнува процесот на варење, туку и поттикнува зголемување на телесната тежина, покажало истражувањето.
Модерниот живот е доста зафатен и брз, па луѓето сѐ повеќе и повеќе јадат во движење, набрзина и ретко имаат време да седнат и да јадат во мир.
Новото истражување објавено во британското медицинско списание „BMJ Open“ сугерира дека луѓето кои го забавуваат своето темпо на јадење имаат тенденција да одржуваат помала телесна тежина.
Брзото јадење не само што го отежнува варењето, туку доведува и до акумулација на вишок килограми. Истражувањата покажале дека луѓето кои брзаат со оброците имаат поголема веројатност да страдаат од прејадување во споредба со оние кои јадат побавно. Научниците веруваат дека брзото консумирање храна го спречува ослободувањето на хормоните кои му сигнализираат на мозокот кога стомакот е полн. Ова сознание го потврдува добро познатиот совет дека секој залак треба да се џвака најмалку 20 пати пред да се голтне.
Истражувачите анализирале податоци од 60.000 луѓе со дијабетес во текот на шест години. За време на студијата, тие биле прашани за навиките за животниот стил, вклучувајќи ја брзината на јадење, консумирањето алкохол, спиењето, вечерањето пред спиење и внесувањето меѓуоброци после вечера и појадок.
Ризикот од дебелина бил поврзан со сите практики врзани со исхраната, со брзината на консумирање храна како значаен фактор. Луѓето кои јаделе со умерено темпо имале 29% помали шанси да бидат дебели во споредба со оние кои јаделе набрзина. Оние кои го успориле темпото на јадење со текот на времето изгубиле килограми, покажувајќи интересни резултати.
Професорот Стивен Блум од Империјал универзитетот во Лондон, водач на истражувањето, истакнува дека брзото и често консумирање храна придонесува за епидемијата на дебелина. „Брзото јадење, особено во работното време, го зголемува ризикот од прекумерна тежина. Нема сомнеж дека забавувањето на темпото на консумација на храна, кое е во наша контрола, ги зголемува шансите за одржување на витка телесна маса“, нагласува професорот Блум.