Во свет каде што совршениот изглед стана поважен од вкусот, потребно е да се потсети индустријата што е навистина важно – задоволството од консумирање овошје полно со сок и вкус што природата го создала.
Сè повеќе потрошувачи забележуваат дека овошјето што го купуваме во продавниците, и покрај неговиот совршен изглед, честопати разочарува со безвкусен вкус.
Според истражувањата, повеќе од 60% од испитаниците веруваат дека денешното овошје не е доволно зрело или слатко. Како е можно праските тврди како топки за куглање и јагодите без никаква арома да стануваат норма на пазарите и во супермаркетите?
Од рајски вкус до индустриско производство
Сопствениците на мали семејни фарми кои ја зачувале традицијата на одгледување овошје со генерации сега се како оази во море од бетон, опкружени со патишта и трговски центри.
И покрај притисокот од урбанизацијата, тие остануваат верни на својата филозофија за одгледување овошје според природните ритми.
Експертите објаснуваат дека совршеното овошје мора да има цврстина, но и еластичност кога нежно ќе се притисне. Најважно е да се разбере процесот на зреење: аромите во овошјето се развиваат во последните четири дена од созревањето на стеблото. Ако се набере порано, резултатот ќе биде кисело и безвкусно овошје. Ако се почитуваат овие четири дена, резултатот е совршено слатко и ароматично овошје.
Овој пристап кон одгледувањето значи дека секое дрво мора да се посети неколку пати, внимателно избирајќи ги само оние плодови што достигнале совршена зрелост. Потребни се 10 дена за да се собере една сорта, а дрвјата се посетуваат на секои два дена. Понекогаш се потребни до 10 посети по дрво.
Моделот на брзо производство: брзо, евтино и безвкусно
За жал, овој пристап е редок денес. Поголемиот дел од овошјето што го консумираме доаѓа од индустриски плантажи. На големи имоти од над 100 хектари, можете да видите како изгледа модерното производство.
Тука нема повторени посети на дрвјата. Берачи опремени со преносни скали собираат речиси три четвртини од плодовите од едно дрво за само неколку минути. Овошјето се бере тврдо, далеку од идеална зрелост. Кога ќе се обидете да го гризнете, внатрешноста е зелена и без сок.
Одговорот на прашањето зошто се прави ова лежи во импресивните погони за преработка на овошје каде што стотици луѓе работат во три смени, 24 часа на ден. Тука овошјето се сортира, пакува и се испраќа во ладилници. Експертите објаснуваат дека одреден индекс на тврдост е идеален за транспорт. Овошјето може да се бере помеко, но потоа стоката би стигнала на својата дестинација премногу мека за да се продаде.
Затоа, овошјето намерно се бере незрело, за да се издржи долгиот дистрибутивен синџир: од бербата, преку ладилници, транспорт со камиони, дистрибутивни центри и конечно до продавниците. Овој процес може да трае од три до десет дена. Токму затоа овошјето е толку безвкусно – едноставно немало можност да ги развие своите ароми што се развиваат во последната фаза на зреење на дрвото.
Генетика и хибриди: дизајнирање овошје без вкус
Сепак, проблемот не е само во бербата на незрело овошје. Новите сорти овошје често се одгледуваат според спецификации кои го фаворизираат изгледот, приносот и отпорноста на штетници, при што вкусот е на последно место.
Новите одгледувачи на овошје ги прикажуваат најновите хибриди кајсии во своите расадници со привлечни имиња. Нивните маркетиншки брошури нагласуваат импресивен изглед, големина, отпорност на болести и транспортност, но ретко го споменуваат вкусот.
Експертите забележуваат дека е природно потрошувачите да бидат привлечени од она што е убаво. Изгледот е прв, потоа името, а потоа се купува. Новите сорти овозможуваат подолга сезона на берба – кајсиите што некогаш можеа да се јадат само неколку недели, сега се достапни речиси три месеци. Овие сорти, исто така, произведуваат поголеми плодови, што значи поголема продуктивност.
Малите плодови се скапи за берба бидејќи е потребно подолго време за да се наполни кошницата. Со големи плодови, берачите ја полнат кошницата побрзо, што значи поголем профит.
Целиот овој процес на развивање нови сорти е скап и ризичен потфат. Земјоделец кој сака да сади нови сорти мора да инвестира значителни средства по хектар само за садници. Ова е сериозна индустрија со големи инвестиции.
Експертите за овошје објаснуваат дека одредени сорти се погодни за производителите бидејќи носат поголем профит, но нивниот квалитет на вкусот не е спектакуларен. Тие се „освежувачки“, но не даваат извонредни ароми.
Спасување на вкусовите: Движење за враќање кон автентичното овошје
Не е сè изгубено. Мали групи ентузијасти се борат за зачувување на старите сорти и промоција на овошје одгледувано со фокус на вкусот.
Постојат експерти кои одгледуваат стотици сорти праски од целиот свет кои се на работ на истребување. Овие стари сорти честопати не бараат пестициди или вештачки ѓубрива, но имаат еден „недостаток“ – помал принос.
Овие сорти немаат нужно високи приноси. Експертите објаснуваат дека квалитетот е поважен од квантитетот – подобро е да се набере помала количина овошје со фантастичен вкус отколку поголема количина овошје без вкус. Поради логиката на продуктивноста и фокусот на „повеќе е подобро“, стотици вкусни стари сорти исчезнаа.
Во дел од светот се одгледуваат само неколку сорти домати, иако постојат повеќе од 10.000 сорти. Истото е и со праските. Новите сорти добиени преку научни манипулации се стремат кон јачина и отпорност, додека квалитетот на вкусот е на последно место.
„Витези на вкусот“ – нова надеж за потрошувачите
Експертите, кои некои на Запад ги нарекуваат „витези на вкусот“, се во мисија да го вратат вкусот на полиците во супермаркетите. Тие патуваат во потрага по производители кои се придржуваат до традиционалните методи на одгледување и берат овошје во полна зрелост.
Тие создадоа посебни ознаки кои гарантираат дека овошјето е набрано во полна зрелост и кои можат да ги користат само производители кои ги исполнуваат строгите критериуми. Тие им даваат право да ја користат етикетата на производителите откако ќе ги посетат, ќе ги тестираат и ќе ги евалуираат нивните производи.
Експертите нагласуваат дека чувството на задоволство при консумирањето овошје е изгубено. Но, сè уште има луѓе кои произведуваат од страст и кои навистина сакаат да понудат квалитетен производ од почеток до крај. Потребно е да се пронајдат и да се истакнат нивните производи за да може секој конечно да консумира добра храна.
Нивните напори почнуваат да даваат плодови. Стотици супермаркети сега имаат доверба во нивните производи. Иако ваквите овошја се значително поскапи – како што се одредени сорти јагоди кои чинат три пати повеќе од увезените – потрошувачите се подготвени да платат повеќе за автентичен вкус.
Потрошувачите имаат моќ за промена
Иако модерните трендови доведоа до доминација на безвкусно овошје, потрошувачите имаат моќ да го променат тоа со својот избор. Со поддршка на локалните производители кои берат овошје во оптимална зрелост и барање етикети за квалитет кои гарантираат вкус, можете да помогнете во промената на трендовите во индустријата.
Советот на експертите за идентификување на вистински вкус вклучува барање еластичност во комбинација со цврстина, арома и боја што одговараат на сортата. И најважно – не ја судете книгата по нејзината корица. Некои од највкусните сорти може да изгледаат помалку привлечно, но тие обезбедуваат незаборавно вкусно искуство.
Во свет каде што совршениот изглед стана поважен од вкусот, потребно е да се потсети индустријата што е навистина важно – задоволството од консумирање овошје полно со сок и вкус што природата го создала.