Дивото нане може да спречи скокови на шеќерот во крвта после јадење

Дивото нане е повеќегодишно цветно растение кое потекнува од Европа, делови од северна Азија и Хималаите. И покрај неговиот малку горчлив вкус, листовите од диво нане често се користат во салати и готвена храна, како и за правење чај. Од друга страна, есенцијалното масло од лисјата од диво нане е широко користено за ароматизирање на слатки и на пијалаци.

Лисјата и есенцијалното масло од нане исто така традиционално се користат како природни лекови. Се вели дека листовите се одличен лек за воспаление на црниот дроб, чир на желудникот, дијареа, бронхитис, жолтица и кожни болести, додека маслото често се користи како антисептик. Поради забележаната антиоксидантна активност на дивото нане, индиските истражувачи решиле да истражат дали тоа има и антидијабетични својства.

Во една неодамнешна студија објавена во Journal of Ayurveda and Integrative Medicine, истражувачите го разгледаа потенцијалот на екстрактот од лист од диво нане да ја запре гликацијата. Гликацијата се однесува на хемиската реакција со која молекулата на шеќерот се врзува за протеин или липид. Овој настан е последица на хипергликемија и е поврзан со оштетување на ткивото кое е често кај дијабетесот. Истражувачите, исто така, го истражувале ефектот на екстрактот од диво нане врз активноста на два ензими за варење на јаглени хидрати, како и нивниот ефект врз постпрандијалната хипергликемија.

Според истражувачите, интересот за употреба на алтернативни лекови за контрола на дијабетесот, оксидативниот стрес и поврзаните нарушувања е зголемен во последниве години. Ова се должи на континуираното зголемување на бројот на луѓе кои заболуваат од дијабетес ширум светот. Во 2018 година, оваа бројка беше проценета на околу 340 милиони.

Постпрандијалната хипергликемија, или зголемувањето на гликозата во крвта после јадење, е силно вмешана во развојот на дијабетес тип 2 и дијабетични компликации. Истражувачите веруваат дека намалувањето на ослободувањето на гликоза во крвта по оброкот е ветувачки терапевтски пристап за третман или превенција на дијабетес. За да се постигне ова, два ензими вклучени во разградувањето на јаглехидратите во шеќер се сметаат за добри антидијабетични цели.

А-амилаза е дигестивен ензим кој ги конвертира сложените јаглехидрати како скробот во едноставни шеќери. Слично на тоа, α-глукозидазата го забрзува варењето на олигосахаридите – три до 10 едноставни шеќери поврзани заедно – и дисахаридите (на пример, сахароза, малтоза, лактоза) во молекулите на гликозата. Поради нивните функции, соединенијата кои можат да ја инхибираат активноста на α-амилазата и α-глукозидазата се користат за намалување на нивото на шеќер во крвта кај дијабетичарите.

Дивото нане е лековито растение со долга историја на употреба во традиционалната медицина. Древните исцелители го сметале за ветувачки природен лек за дијабетес. За да ја истражат неговата способност да ја инхибира постпрандијалната хипергликемија, истражувачите прво извадиле екстракт од лисјата од диво нане користејќи метанол како растворувач. Потоа го тестирале екстрактот на машки стаорци и извршиле различни „ин витро“ експерименти за да ја проценат антидијабетичната активност на екстрактот.

Истражувачите објавија дека екстрактот од диво нане покажал извонредна способност за чистење на слободните радикали, како и голем потенцијал да ја инхибира гликацијата. Тие забележале дека тој успешно инхибира повеќе од 90 проценти од напредното формирање на краен производ за гликација. Екстрактот од диво нане, исто така, покажало висока инхибиторна активност против α-амилаза и α-глукозидаза и значително ја инхибирал постпрандијалната хипергликемија кај стаорци со дијабетес индуцирана од скроб.

Врз основа на овие наоди, истражувачите заклучиле дека дивото нане има антидијабетична активност која е независна од инсулинот и може да се користи за лекување или спречување постпрандијална хипергликемија.