Како да препознаете домашен лук? Неколку совети за купување без грешка

Лукот е чудесно растение кое луѓето го одгледуваат повеќе од 5.000 години, а првпат е култивирано во Кина.

Тој е природен антибиотик, има силно дезинфекциско и фунгицидно дејство и повеќе од 200 активни соединенија, па затоа отсекогаш бил подеднакво застапен во кујната и во медицината.

Без разлика за што ви треба, дефинитивно треба да му дадете предност на домашниот лук од органско потекло, што звучи добро, но – како да препознаете дека лукот е домашен, а потоа и органски и свеж?

Проверете со (скоро) сите сетила

Кога купувате лук, ќе ви требаат сите сетила, освен вкусот, бидејќи сигурно нема да го јадете во продавница.

Прво, погледнете дали главата на лукот има корен или остатоци од коренски нишки.

Домашниот лук најлесно се препознава по…

Нашиот домашен лук секогаш има корен (не го оставаме само ние, тоа го прават и Американците и половина Европа, но тоа го разликува од кинескиот, кој често се нуди, а се третира на различни начини).

Откако ќе ги решите „мустаќите“, односно коренот, погледнете ја уште еднаш формата на главицата. Ако е премногу правилна, премногу бела и премногу совршена, веројатно имала хемиска помош. Домашниот лук никогаш не е совршено бел или совршено обликуван, а малите модринки на надворешната лушпа не му пречат.

Проверете и дали лукот почнал да ‘рти, бидејќи ако почнал, пократко ќе ви трае.

Сега преминете на мирисање.

Домашниот лук ќе има посилен мирис од индустрискиот лук, кој ќе го почувствувате само кога ќе го залепите носот во него.

Ако дури и на поголема оддалеченост можете да го почувствувате интензивниот мирис на лукот, тоа веројатно значи дека почнал да „заминува“.

И конечно – допрете го.

Тука нема многу мудрост и, на крајот на краиштата, нема да ви каже од каде е лукот, туку само во каква состојба е.

Како што знаете од искуство, исто како и повеќето овошја и зеленчуци, лукот не треба да биде мек.