Проверете кои две диети се опасни по здравјето и имаат негативно влијание врз животната средина

Фото: Unsplash
179

Во студија објавена во научното списание EurekAlert, а спроведена на Универзитетот Тулан во Њу Орлеанс, САД, научниците детално ги разгледале популарните диети и дошле до шокантни резултати. Кето и палео диетите имаат најнизок нутритивен квалитет и највисоки емисии на јаглерод.

Многу диети ветуваат брзи резултати, но често тоа не е најздравата опција за нашиот организам. Најновата студија спроведена во Соединетите Американски Држави ги потврди негативните последици од кето и палео диетите.

Студијата е објавена во научното списание EurekAlert, а била спроведена на Универзитетот Тулан во Њу Орлеанс, САД. Научниците детално ги разгледале популарните диети и дошле до шокантни резултати. Кето и палео диетите имаат најнизок нутритивен квалитет и највисоки емисии на јаглерод.

Се проценува дека кетогената диета, која фаворизира големи количества масти и мала количина јаглени хидрати, произведува речиси три килограми јаглерод диоксид на секои 1.000 внесени калории.

Кето диетата е диета богата со масти, умерено протеинска и со ниска содржина на јаглени хидрати заснована на принципот на претворање на телото во состојба на кетогенеза. Во основа, кето диетата го поттикнува вашето тело да ги користи мастите како главен извор на енергија наместо јаглехидратите.

Кето диетата обично вклучува ограничување на внесот на јаглени хидрати на помалку од 50 грама дневно, што е приближно 10% до 15% од вкупните дневни калории. Ова доведува до недостаток на јаглени хидрати, што го принудува телото да користи резерви на маснотии за да произведе енергија во форма на молекули наречени кетони. Овој процес се нарекува кетогенеза и затоа диетата се нарекува „кето“.

Кето диетата може да се користи за губење на тежината, подобрување на кардиоваскуларното здравје, управување со дијабетес и други метаболички нарушувања. Меѓутоа, пред да започнете со оваа диета, важно е да разговарате со лекар и нутриционист, бидејќи кето диетата може да биде многу рестриктивна и бара внимателно планирање за да се обезбеди соодветно снабдување со хранливи материи.

Диетата Палео, која ги избегнува житарките и гравот во полза на месото, јаткастите плодови и зеленчукот, го освои следното најниско ниво за квалитет на исхраната, а исто така имаше висок јаглероден отпечаток од 2,6 килограми јаглерод диоксид на 1.000 калории.

Палео диетата е диететски режим заснован на исхраната што луѓето наводно ја јаделе за време на палеолитската ера, пред околу 2,5 милиони до 10.000 години. Овој пристап кон исхраната се заснова на теоријата дека телото еволуирало за најдобро да се прилагоди на исхраната што била достапна во тоа време.

Палео диетата вклучува јадење намирници како месо, риба, овошје, зеленчук, јаткасти плодови и семки, а исклучува преработена храна, житарки, млечни производи, шеќер, сол и рафинирани растителни масла.

Застапниците на палео диетата тврдат дека овој тип на диета може да доведе до губење на тежината, намалување на воспалителните состојби и подобрување на здравјето на срцето. Сепак, има и критичари кои тврдат дека палео диетата може да биде нутритивно неурамнотежена и дефицитарна со витамини и минерали доколку не се спроведува правилно.

Студијата, објавена во American Journal of Clinical Nutrition, споредила 16.000 диети и им доделила поени врз основа на федералниот индекс за здрава исхрана. За прв пат биле земени предвид и CO2 вредностите на одделни диети.

Што се однесува до климата, на победничкиот трон се веганската, вегетаријанската и пескетаријанската исхрана. Во однос на нутритивниот квалитет, на прво место е исхраната ориентирана кон риба, а потоа веганската и вегетаријанската исхрана.

Таканаречената мешана исхрана е во средината на студијата. Меѓутоа, ако само една третина од најраспространетата исхрана (86 проценти) почнат да се хранат вегетаријански, би можело да се заштедат дневно 240 автомобилски километри во емисии.

„Климатските промени несомнено се едно од најитните прашања на нашето време и многу луѓе се заинтересирани за преоѓање на растителна исхрана“, вели водачот на студијата, професорот Диего Роуз.